๗๑๔    ๖๘.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค เล่ม ๗ ภาค ๑ ๖๘.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค เล่ม ๗ ภาค ๑    ๗๑๕
            การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของปุถุชน ย่อมมีได้ด้วยอาการ  ๒
การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของพระเสขะ       ย่อมมีได้ด้วยอาการ  ๓
การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของท่านผู้ปราศจากราคะ    ย่อมมีได้ด้วย
อาการ ๓.
            [๑๒๕]  การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของปุถุชน   ย่อมมีได้
ด้วยอาการ ๒  เป็นไฉน ?
            ปุถุชนย่อมยินดีสังขารุเปกขา ๑    ย่อมเห็นแจ้งสังขารุเปกขา ๑
การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของปุถุชน  ย่อมมีได้ด้วยอาการ ๒ นี้.
            การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของพระเสขะ      ย่อมมีได้ด้วย
อาการ ๓  เป็นไฉน ?
            พระเสขะย่อมยินดีสังขารุเปกขา ๑  ย่อมเห็นแจ้งสังขารุเปกขา ๑
พิจารณาแล้วเข้าผลสมาบัติ  ๑  การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของพระ-
เสขะ   ย่อมมีได้ด้วยอาการ  ๓ นี้.
            การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของท่านผู้ปราศจากราคะ   ย่อมมี
ได้ด้วยอาการ ๓   เป็นไฉน ?
            ท่านผู้ปราศจากราคะย่อมเห็นแจ้งสังขารุเปกขา ๑       พิจารณา
แล้วเข้าผลสมาบัติ ๑  วางเฉยสังขารุเปกขานั้นแล้ว  ย่อมอยู่ด้วยสุญญต-
วิหารสมาบัติ     อนิมิตตวิหารสมาบัติ       หรืออัปปณิหิตวิหารสมาบัติ ๑
การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของท่านผู้ปราศจากราคะ    ย่อมมีได้ด้วย
อาการ ๓ นี้.
            [๑๒๖]การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของปุถุชนและของ
พระเสขะ   เป็นอย่างเดียวกันอย่างไร  ?
            ปุถุชนยินดีสังขารุเปกขา  มีจิตเศร้าหมอง  มีอันตรายแห่งภาวนา
มีอันตรายแห่งปฏิเวธ     มีปัจจัยแห่งปฏิสนธิต่อไป     แม้พระเสขะยินดี
สังขารุเปกขาก็มีจิตเศร้าหมอง    มีอันตรายแห่งภาวนา   มีอันตรายแห่ง
ปฏิเวธในมรรคชั้นสูง   มีปัจจัยแห่งปฏิสนธิต่อไป    การน้อมจิตไปใน
สังขารุเปกขาของปุถุชนและของพระเสขะ   เป็นอย่างเดียวกันโดยสภาพ
แห่งความยินดีอย่างนี้.
            [๑๒๗]   การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของปุถุชน  ของพระ-
เสขะและของท่านผู้ปราศจากราคะ   เป็นอย่างเดียวกันอย่างไร  ?
            ปุถุชนย่อมพิจารณาเห็นสังขารุเปกขาโดยความเป็นของไม่เที่ยง
เป็นทุกข์และเป็นอนัตตา   แม้พระเสขะก็พิจารณาเห็นสังขารุเปกขาโดย
ความเป็นของไม่เที่ยง   เป็นทุกข์   และเป็นอนัตตา  แม้ท่านผู้ปราศจาก
ราคะ   ก็พิจารณาเห็นสังขารุเปกขาโดยความเป็นของไม่เที่ยง  เป็นทุกข์
และเป็นอนัตตา   การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของปุถุชน   ของพระ-
เสขะและของท่านผู้ปราศจากราคะ  เป็นอย่างเดียวกันโดยสภาพแห่งการ
พิจารณาอย่างนี้.
            [๑๒๘]   การน้อมจิตไปในสังขารุเปกขาของปุถุชน   ของพระ-
เสขะและของท่านผู้ปราศจากราคะ   มีความต่างกันอย่างไร  ?