| [๑๐๖๙] ผู้ใดที่ผู้อันทำความดีให้ก่อน สำเร็จประ- |
| โยชน์ที่ต้องการแล้วย่อมไม่รู้คุณ ประโยชน์ |
| ทั้งหลายที่เขาปรารถนา แล้วของผู้นั้นจะเสื่อม |
| สลายไป. |
| [๑๐๖๖] ส่วนผู้ใด ที่คนอื่นทำความดีให้แล้ว |
| สำเร็จประโยชน์ที่ต้องการแล้วยังรู้คุณ ประ |
| โยชน์ทั้งหลายที่เขาปรารถนา ของผู้นั้นจะ |
| เพิ่มพูนขึ้น. |
| [๑๐๗๑] เพราะเหตุนั้น ข้าพเจ้าขอบอกท่านทั้ง- |
| หลาย ขอความเจริญจงมีแก่ท่านทั้งหลาย มี |
| จำนวนที่มาประชุมกัน ณ ที่นี่ ขอท่านทุกคน |
| จงเป็นผู้รู้คุณที่ผู้อื่นทำแล้วแก่ตน ท่านทั้ง- |
| หลายจะสถิตอยู่ในสวรรค์ ตลอดกาลนาน. |
| จบ ทัฬหธัมมชาดกที่ ๔ |
| |
| อรรถกถาทัฬหธัมมชาดกที่ ๔ |
| |
| พระศาสดาเมื่อเสด็จเข้าไปอาศัยเมืองโกสัมพี ประทับอยู่ ณ |
| โฆสิตาราม ทรงปรารภช้างพังต้นชื่อภัททวดีของพระเจ้าอุเทน แล้วจึง |
๓๖๒
๕๙.พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๕
๓๖๔ 